‘Kheb ‘n Cobra overleefd’, waterskiën en nog veel meer!

Dit zal alweer mijn laatste blog vanuit Zuid-Afrika zijn. We hebben een superleuke vakantie-week gehad. Maandag zijn we naar Hartbeespoortdam gegaan. Samen met een paarvrienden hebben we daar tot woensdag vakantie gehouden. Wat was het daar mooi zeg. Allereerst een heel mooi vakantiehuis en daarachter veel water, dam. Veel gevaren met een supersnelle boot, Jetski gereden en natuurlijk ge-waterskied achter de boot aan. Dat gingen trouwens best goed, Jikke en ik kwamen het verst. Was echt leuk om te doen! Zonnetje erbij, heerlijk! 's Avonds natuurlijk braaien en dan kwam de rest van onze vrienden kuieren! Woensdagmiddag zijn we naar Oom Rieks en Tannie Maartje gereden. We zijn met hen meegegaan naar hun plaas. Een plaas is een mini-wildtuin-boerderij. Nouja, ‘mini'. Dat valt nog wel mee, deze plaas was zo'n 600 hectare. Wat een rust, we hadden het echt even nodig. 's Avonds om 21.30 naar bed en de meiden sliepen echt tot 11.00u. Ik was als enige weer veel te vroeg wakker. Maar we hebben echt even bijgetankt om vervolgens weer een druk weekend tegemoet te gaan. Je zit daar helemaal afgelegen van de bewoonde wereld, geen electriciteit, je hoort geen auto's, er is veel bos en van allerlei dieren. Giraffes, zebra, koeien en van allerlei soorten bokken. Er is ook een luipaard maar die hebben we niet gezien. En zelfs op zo'n rustige plaas kun je nog spannende dingen meemaken....: het is al donker als ik 's avonds naar het huisje van Oom en Tannie loop om vervolgens bij het gezellige kampvuur te gaan zitten. Zal ik om het huis heen lopen of er doorheen. Ik kies voor het laatste want dat is het kortst. Als ik de gaasdeur open doe, hoor ik plots iets naast me op de grond vallen. Ik glip snel naar binnen en zie in het schaarse licht dat er een slang op de grond ligt. Ik kijk hem een poosje aan en als hij met zijn kop omhoog komt, gooi ik de deur gillend dicht. Oom Rieks komt er lachend aan en denkt dat ik om een Afrikaanse mot schreeuw. Als hij de slang ziet, pakt hij een schop en maakt hij hem dood. Natuurlijk moet ik nog even op de foto met de dode slang. Weet ik veel dat een slang nog uren kan bewegen als hij dood is. Dus ik pak hem en de staart beweegt nog in mijn hand, brr.. De volgende ochtend zoeken we op wat voor slang het is. Het blijkt een zeer giftige Cobra te zijn, 1.30m. Oei, best wel gevaarlijk dus. Stiekem ben ik blij dat het de laatste avond op de plaas was!

Van vrijdag op zaterdag slapen we bij een vriend in een oppashuis en op zaterdag kunnen we weer bij Ciara Lodge terecht. Een paar meiden hebben ge-skydived! (schrijf ik het goed?) Gelukkig hebben ze het allemaal overleefd! Ze houden hier nogal van die ‘bijna-dood-ervaringen'. Ze zijn in de dam ook al van een metershoge brug afgesprongen, nee, ik vond die slang al eng genoeg!

Maandag gaan we een souvenir-dag doen en 's avonds hebben we een groots afscheidsfeest in Hollandia. (voetbalclub aan overkant) Het thema is Holland. Dat wordt dansen op klompen?! En dan is daar de laatste dag van ons Afrika-avontuur al. Dinsdagavond worden we tegen 18.00 naar het vliegveld gebracht, iedereen die kan, gaat mee om ons uit te zwaaien..dat wordt nog wel even slikken....

Oja, om jullie nog even jaloers te maken. Het is hier nog steeds superwarm, hartje zomer en we zijn allemaal al heel wat bijgebruind! Onze bikini's zijn nog net niet versleten...haha!

Heel misschien volgen er nog foto's....!

Groetjes en veel liefs van Jein!

'Tradisionele potjiekos!'

Eindelijk maar weer eens een update vanuit het warme Zuid-Afrika! Het relaxte leven bevalt (nog steeds) goed! Vandaag heb ik mijn laatste stage-dag gehad...ontzettend verwend met tekeningen, cadeautjes enz. Afscheid genomen van mijn lieve graad 2 kindertjes en van het personeel.

Normaal gesproken bakken we na schooltijd een eitje en pakken we onze badhanddoek. Lekker zwemmen en zonnen. Maar vandaag niet, ook hier kan het regenen! En onweren, sjonge! Terwijl ik dit schrijf, schijnt de zon alweer! We genieten er nog maar even van, want straks in Nederland zal het wel weer koud zijn. Over kleine 2 weken is het zover, dan kan ik mijn gloednieuwe tantezeggertje Jaron gaan bewonderen! Als ik niet door de douane kom, wegens ‘n te zware koffer, dan ligt dat vast aan de kinderen die in mijn koffer meewilden, haha! ‘Juffrou, moenie weg gaan hoor!'

Ondertussen kuieren we zoveel mogelijk met onze vrienden...en willen we eigenlijk nog helemaal niet naar huis! We hebben in ieder geval al veel mooie herinneringen, onder andere het weekend in het Paul Krugerpark! (wildtuin) Ik heb van de eerste tot laatste minuut genoten van het park dat net zo groot is als Nederland! Donderdagnacht vertrokken we met z'n 18-en! Alles was zo goed geregeld, petje af! Wij hoefden alleen maar voor slaapzakken en matjes te zorgen. De rest (lees: tenten, lampen, stoelen, tafels, pannen, braaivlees) deden de jongens. Dat is trouwens typisch Afrikaans. Vrouwen doen de afwas, mannen doen de rest! Haha, je leert elkaar wel goed kennen zo. Nooit geweten dat je sla moet wassen in zout, er vervolgens 6 druppels olie over doet en dat je het absoluut niet mag roeren met een mes, maar alleen met je vingers! Wat een pietjes precies, die Afrikaners... Maar ik moet toegeven, het eten smaakte goed. Behalve de sla dan, want dat eet ik nog steeds niet!

Dit weekend hadden we onze tenten opgezet in kamp Satara. 's Ochtens om 4/5uur stonden we op, sprongen met onze slaperige gezichten in de auto. En dan tot een uur of 10 dieren spotten. Wat hebben we veel gezien! Onder andere de Big Five, wat best bijzonder is omdat je maar zelden een luipaard ziet! Zodra we weer in het kamp Satara waren, gingen we ontbijten met spek en ei. We hadden vrijwel elke dag mooi weer, dus veel zwemmen of even bijslapen, want meer dan 4 uur slaap per nacht was best luxe. Tegen 15.00u stapten we weer in de auto. Zie je ons al rijden? Midden in de natuur, tussen de wilde dieren, muziekje aan, benen uit het raam en als er dan een parkwachter langsreed, gauw weer netjes zitten! Om 18.00u gaat het hek van het kamp dicht. En vooral dan zagen we veel. Het wordt dan wat koeler omdat de zon ondergaat. Het was altijd een race tegen de klok om op tijd in het kamp te zijn. Want om half 6 ontdekten we net een groep leeuwen of overstekende giraffes. Het leuke van de wildtuin is dat je echt de dieren moet zoeken. De jongens zijn er zo in getraind en het was altijd weer een wedstrijdje om bijv. de neushoorn te vinden. We hebben heel wat vlaktes, mooie natuur en dieren gezien. Krokodillen, apen, buffels, leeuwen, luipaard, olifant, voélstruis, neushoorn, nijlpaard, jakkals, zebra, giraffe en nog veel meer!

De avonden waren ook heel gezellig. Tijdens het avondeten zaten we in een kring rondom het kampvuur; gezelligheid, goede gesprekken, zingen met gitaar, moppen vertellen; dat sfeertje zal ik nooit vergeten! Soms liepen we 's avonds naar de omheining van het kamp. Sta je daar opeens oog-in-oog met een heyna! Heel gaaf om te zien!

Die laatste avond was wel het toppunt. We gingen potjiekos (spreek uit: pooikiekos) maken. Aardappels, 1001 soorten groenten, kip, witte wijn; alles moest op een bepaalde tijd (onder luid gejuich) in één grote ouderwetse pan die op hete kolen stond te pruttelen. (er werd nog net niet omheen gedanst) Daarna moest het nog 3 uren sudderen. Ondertussen was het al middernacht toen we deze traditionele kos gingen eten. Het smaakte prima maar toen ik de volgende ochtend even in de pan gluurde, dacht ik: ‘brr, heb ik dit gegeten?' Haha, alles kon; hé Marcella? Zelfs ontbijten met Cola-Malibu.....

We kijken terug op een supermooi weekend dat we zeker niet hadden willen missen!

En ondertussen is ons lieve reismaatje Corine alweer in Nederland! We kopen per ongeluk nog steeds 7 broodjes...i.p.v. 6. Corien, in gedachten ben je bij ons!

Volgende week gaan we naar de plaas van familie Kampman. Een plaas is een soort van kleine privé-wildtuin. Ook gaan we nog een paar dagen naar Hartbeespoortdam. Het laatste weekend zijn we lekker thuis; in Pretoria!

Iedereen bedankt voor de kaarten en brieven, superleuk! Het is altijd weer een verrassing!
De foto's volgen nog!

Tata! Met liefde, Jein!

Hoezo cultuurverschil?! .......DJÉN-DJEE.......

Na een rit van 6 uur, komen we aan in Wenda. Via stoffige en hobbelige zandweggetjes vinden we de weg naar de school. Er wordt naar ons gezwaaid alsof we koninginnen zijn, we zijn vrijwel de enige blanken in dit gebied. Na een kwartiertje hobbelen in de auto, worden we (ma.dag 4 okt.) hartelijk verwelkomd op de Mahonisischool in Wenda. Allereerst krijgen we een knuffel van onze big-mamma, die veel en hard lacht/praat. Na het bezoek aan de school rijden we terug naar de stad Louis Trichardt. Er rijdt een man met ons mee: Bornwise. We rijden braaf achter hem aan terwijl hij overal familie oppikt of weer achterlaat, stopt bij elk tankstation en overal even een praatje maakt. Oké, dat zijn dus de echte Afrikaners...

Deze weken zullen we niet met z'n 7-en bij elkaar zijn en hebben we 2 groepjes gemaakt. Uiteindelijk komen we bij ‘ons huis'. (Anne, Corine en ik) Het is een superluxe huis, waar Bornwise met zijn vrouw en hun superlieve zoontje woont. Speciaal voor ons gaan zij 1,5 week bij de ouders van hem wonen. Dat hadden we niet verwacht, een huis voor onszelf! We zetten de koffers in het huis en rijden naar de school van de andere meiden (Henny, Jikke, Marcella en Karlien). Nu nog afwachten waar zij terecht komen... Bij elk huis of dorpje gaat het zo: ‘Oh, nee, in dat krot wil ik echt niet!' Later horen we van de andere groep dat ze bij een vrouw in huis wonen. Ze moeten elke dag 2 keer in bad (teiltje) en achter het huis staat zo'n betonnen stink-gat (wc). Hoezo ongelijkheid in Afrika?! Gelukkig kunnen de meiden af en toe ontsnappen aan hun lieve maar bazige moeder en komen ze lekker bij ons eten en douchen!

Later komen we erachter dat in ons huis niet altijd water en elektriciteit is. Ook wordt er van ons verwacht dat we met z'n 3-en in een 2-persoonsbed gaan slapen. De eerste nachten doen we dat ook, maar soms is het zo warm dat we toch stiekem maar in het bed van Bornwise en zijn vrouw slapen. We hebben superlieve buren waar we mogen douchen en zelfs eten mogen koken. Typisch de gastvrijheid van Afrika!

De volgende dag begint meteen onze stage, om 7.30 moeten we op school zijn. Elke ochtend komen alle kinderen naar ons toe gerend als we komen aanrijden in onze gele KIA. Ze willen allemaal je hand vasthouden, een knuffel of een high-five! Nadat we zijn toegezongen, worden we ingedeeld in de klassen. Ik zit in graad 1, en de volgende week in graad 2. (groep 3 en 4)

Ik ben nog maar net in de klas of de juf grist mijn tas uit m'n handen en zegt dat ik meteen mag beginnen met lesgeven. In het Engels maak ik haar duidelijk dat ik mezelf wil voorstellen aan de klas en dat ik eerst een dagje wil meekijken. De kinderen en de leerkracht vinden de foto's over Holland, mijn familie en vrienden helemaal geweldig! Sneeuw en ijs, nee, dat hebben ze nog nooit gezien! De Hollandse namen vinden ze erg grappig en ik word meteen al omgedoopt tot Mam Djen-djee. Om hun namen te oefenen, deel ik de boeken uit en zeg ik de namen hardop. De kinderen komen niet bij van het lachen. Namen als: Mveledziso of Khanyisa zijn hier heel gewoon. De juf begint met haar les en maant de kinderen tot stilte. Dat lukt alleen als je ontzettend hard schreeuwt en ze slaat de kinderen op hun hoofd als ze niet luisteren. In graad 2 loopt de juf zelfs met een stevige tak door de klas. Nee, dat schreeuwen lukt me nog wel, maar slaan?! No way! Het gebeurt hier vaak dat de juf nog wat moet kopiëren, lessen moet voorbereiden of dat ze een uurtje weg is. Dan zegt ze tegen de kinderen: ‘Put your head on the table'. Sommige kindjes vallen echt in slaap. Van efficiënte tijdsbesteding hebben ze hier nog nooit gehoord. In de tijd dat de juf weg is, vertel ik wat over Holland, leer ik ze Engelse en Hollandse liedjes. Zingen dat kunnen ze hier wel! Wow, elke ochtend zingen de kinderen een half uur, het essembly. De kinderen en leerkrachten zingen, klappen in hun handen en dansen. Dat klinkt erg mooi en ik heb er veel flimpjes van gemaakt.

In de pauzes worden we opgehaald en mogen we in het ‘office of the principal' zitten. We krijgen broodjes en drinken en het is een belediging als we zelf eten meenemen. Op een gegeven moment moeten we elke dag mee naar de supermarkt (in de pauzes of onder de les) om eten te halen. Soms ga ik alleen mee, en een andere keer gaat Corine. Het is wel even wennen als enige blanke in de supermarkt... Ik vertel dat in Holland iedereen gelijk is, dat blanke mensen ook zwarte mensen als vrienden hebben en andersom. Dat vinden ze heel bijzonder!

Afgelopen zondag zijn we samen met de andere meiden naar zo'n typische Afrika-kerk geweest. Veel dansen en zingen! Toen we werden voorgesteld aan de mensen gaven ze als hint dat je hele mooie kindjes krijgt als je zwart met wit mixt. Haha! Ze praatten zelfs al over daughters-in-law..

Als we vertellen dat we ook een KFC in Holland hebben, eten we elke dag een Burger van de KFC. Drinken halen we bij de Spar en natuurlijk lopen we daar ook langs de vleesafdeling; want de juf moet nog even wat kip halen. Het is hier heel gewoon om ‘chickenfeets' te eten. Ze eten de kippenkoppen en echte kippenvoeten met de nagels er nog aan! Bah! Later horen we dat de andere meiden dit voorgeschoteld kregen bij hun big-mamma!

Als ik naar buiten kijk (vanaf lokaal graad 2), komt er een man langs lopen met een kip in zijn handen, richting de keuken. (ik wil niet weten wat er mee gebeurt) 's Ochtends vroeg komt de geur van patat me al tegemoet. Slap gebakken reepjes aardappels... In de keuken zijn altijd wel mensen en de leerkrachten zijn er ook vaak te vinden. In de pauzes kunnen de kinderen lolly's, chips en patat kopen. Sommige kinderen zien er heel ongezond uit met hun traanogen of zwarte tandjes. Anne geeft les in graad 0. Dat zijn de peuters en kleuters. Kindjes vanaf 1 jaar worden al naar school gebracht. Omdat hun moeders te jong zijn en soms hebben ze zelfs geen ouders meer. Die kleine kindjes liggen de hele dag op een matras met een lolly in hun mond. Vaak hoor ik gehuil en het is erg moeilijk om met ze te praten. Hun moedertaal is Wendaas en Engels verstaan ze nog niet. De juf van deze klas is erg lui en vaak is ze gewoon weg. Gelukkig zijn niet alle leerkrachten zo. Als ik de daarop volgende week in graad 2 kom, zie ik een leuke, jonge leerkracht die het beste voor heeft met de kinderen. Hoewel het niet te vergelijken is met Holland, is ze echt één van de betere leerkrachten. Ze legt veel dingen uit en is erg geïnteresseerd in het NL-onderwijs. Zo had Corine het tegenoverstelde, zij zat in graad 4 en 5 en de eerste dagen kwam een leerkracht niet eens opdagen. Daar sta je dan...

De laatste dag heb ik weinig lesgegeven en meer praktische dingen gedaan. Omdat niet alle ramen dicht willen, hangt er bijna niets aan de muur (dat waait er af). Ik heb draad en spijkers gekocht en m.b.v. een baksteen heb ik de spijkers in het plafond getimmerd. In graad 2 heb ik een getallenlijn gemaakt en in graad 1 heb ik lijntjes gespannen. De juffen zijn er superblij mee: ‘God bless you' en ‘We will never forget you'! Met de simpelste dingen maak je ze al blij. Het was echt een hele ervaring, deze stage! Je moet er echt geweest zijn om een glimp op te vangen van deze andere cultuur!

Om deze stage leuk af te sluiten, halen we een dvd-tje en gaan we 's avonds lekker een filmpje kijken. We proberen op tijd te gaan slapen want de volgende ochtend komt Bornwise om 7.30. (Zie je het voor je?!) Om 8.00 waren we eigenlijk echt wel klaar. Stonden we daar met onze koffers en tassen.... Dat hij wel 2 uren later zou komen dan afgesproken, nee dat hadden we niet gedacht. Maar ach, daar zijn we ondertussen ook al aan gewend... Dat wordt straks nog wat, terug in Nederland....!

Groetjes en veel liefs van Djéndjee!

Dankie voor al jullie leuke reacties! De foto's volgen nog..

Cape-Town; ons geniet dit baie!

We zijn weer terug uit Kaapstad! Zaterdagochtend om 11.45 landde ons vliegtuig weer op vertrouwde bodem. Na een drukke-doe-vakantie zijn we weer 2 dagen in Pretoria om vervolgens morgenvroeg naar Wenda te rijden: voor 2 weken stage op een zwartschool!

Ons appartement was net buiten Kaapstad; het heet ‘Strand'. In onze ‘achtertuin' was de Indische oceaan. Ontbijten op het strand, (lees: broodje jam met zand) zonsondergang bekijken, wandelen en heerlijk uitwaaien! Er was zelfs een dode walvis aangespoeld die we van alle kanten bewonderd hebben!

In Kaapstad zelf hebben we veel dingen gedaan en gezien. Een zeilboot gehuurd, citytour door de stad, V&A Waterfront, walvissen gespot, pinquins gekeken en een bezoek aan een town-ship. Dat is een soort van sloppenwijk waar mensen op een paar vierkante meter leven. Omdat ze geen ruimte krijgen om een huis te bouwen of omdat ze geen geld hebben.
We zijn ook nog naar Cape-Point en Kaap de Goede Hoop geweest! Toen we terugreden sprong er een aapje op de auto, baboons. De auto helemaal vies, logisch als je er pal naast gaan staan.

En natuurlijk hebben we ook de Tafelberg beklommen, het was een hele klim van 2,5 uur!

Juist op die dag was het ook stralend weer en zijn we (eindelijk) verbrand!

Toen we gisteren aankwamen in Pretoria kwam de warmte ons al tegemoet. (dat hadden we wel gemist!) Vandaag was het hier ook zo'n 35 graden... Binnen 2 weken is het weer enorm veranderd, 's nachts is het nu ook warm en de bloemen en de paarse Jakarandabomen bloeien!

‘Even' huurauto's ophalen kan hier wel 2 uren duren, en dan moet er ook nog eens 5 man personeel aan te pas komen. Ondanks dat, hebben we nu wel een geel autootje! In Kaap hadden we een blauwe en een zilverkleurige. (We gaan voor de kleuren van de Afrikaanse vlag!)

Wil je jaloers worden? Kijk op: http://picasaweb.google.nl/116543659851107918959

Tot over 2 weken!

Lekker slaap,

groet van Jein!

..Jeep versus Hyundai..

Toch nog maar even een aller-allerlaatste blog!

Afgelopen zaterdag zijn we samen met Rudy en Wim naar Pilanesberg geweest. Dit is een wildtuin, niet zo groot als het Krugerwildpark. Maar voor ons, op dat gebied, nog onervaren studenten echt heel mooi. De avond ervoor hadden we een feest gehouden voor Marcella's 21^e verjaardag! De afterparty was in het gezellige Hatfield. We vertrokken 's nachts om 5 uur (na 2 uur slaap) naar de wildtuin. Hier hebben we leeuwen gezien die een prooi hadden, giraffen en we hebben tussen de olifanten in gestaan. Op zo'n 10 meter afstand...dat was eigenlijk te gevaarlijk maar zo mooi! We zagen het al helemaal gebeuren, een grote olifant die ons kleine rode autootje platstampt. (het autootje is waarschijnlijk afgeschreven na een dag scheuren door het wildpark) Daarnaast hebben we nog allemaal verschillende bokken en andere beesten gezien. Ook hebben we een zeldzame tierboskat gezien... schijnt vrij uniek te zijn! ;)

Afgelopen zondag hebben we een zwartkerk bezocht. (Samen met de jeugd van ‘onze' kerk.) Dié mensen kunnen pas zingen, dit was heel mooi om te zien en om mee te maken! Daarnaast zijn ze allemaal zo gastvrij, echt fantastisch!

Hieronder een aantal wist-je-datjes:

WIST JE DAT:
- meer dan 7 uur slaap per nacht hier op 't moment erg zeldzaam is...
- met 7 meiden boodschappen doen geen succes is..
- er 9 meiden in een koekblik/ Atos passen...
- de taxi's die hier rondrijden (die net zo vol zitten) je dan keihard uitlachen.. en niet alleen de taxi's ...
- er al een aantal keer is gevraagd door verschillende personen of ze misschien niet mee mogen naar Nederland om daar voor ons in de huishouding te werken...
- je Afrikaners heel goed voor de gek kunt houden.. maar zij jou omgekeerd ook...
- oom Piet dacht dat er iemand werd vermoord maar dat er alleen maar een (mega grote) spin in het huis aanwezig was...
- dat we een uiterst zeldzame blauwbillenbuffel hebben gezien... deze heeft zich echter nog nooit eerder getoond..
- de jeugd ons hier erg gezellig vind... maar we ons afvragen of dit ook geldt voor de ouders... - wij het hier in Pretoria veel te gezelligvinden, dat we niet eens naar Kaapstad toe willen...
- maar wij vandaag (omdat het niet anders kan) dan toch maar voor 2 week naar Kaapstad gaan en daar heerlijk gaan genieten?! ;)

Voor de laatste foto' s: http://picasaweb.google.nl/116543659851107918959

Tot over 1,5 week!
Groetjes uit Afrikaaaa!

Liefs van Jein!

'Genade Plaas'

Mmm..de geur van échte pannenkoeken komt me tegemoet! Er komen straks een aantal gasten en dan moet alles piekfijn in orde zijn. In de tijd dat de pannenkoeken bruinen, pak ik mooi even tijd om mijn blog te typen...

Nog één dag ‘klas-gee' en dan hebben we eindelijk vakantie! Cape Town here we come! Elke dag stage lopen, lessen voorbereiden en 's avonds leuke dingen doen is best vermoeiend. Dus we kijken uit naar 2 weken KAAP!

Na de vakantie in Kaapstad zijn we nog een weekend hier en dan gaan we door naar Wenda. 2 weken stage lopen op een andere school. We hebben dan 4 weken geen internet!

Afgelopen week hebben we veel dingen gedaan en meegemaakt. We zijn weer naar een Universiteit geweest. Dit keer naar één die gespecialiseerd is in vee-artsopleidingen. We hebben paarden-skeletten gezien en zelfs een klein olifantje op sterk water.

Overmorgen hopen we trouwens levende olifanten te zien. We vertrekken zaterdagochtend om 4.00u en gaan naar Pilanesberg. De Big-Five tegemoet!

We vergissen ons nog steeds met het braaien. We hadden vrijdag een braai bij Jaco (jongen uit de kerk) en we moesten dan zelf wat vlees meenemen. Ten eerste hadden we een pak vlees mee wat niet goed meer was, je kunt dat hier blijkbaar niet in de koelkast bewaren. En ten tweede hadden we worstjes meegenomen die niet op de braai hoorden volgens de jongens. Ze smaakten prima! We waren er om 18.00 en hadden geen avondeten gehad. Bleek dat ze pas om 22.00 gingen braaien. Had echt buikpijn van de ‘honger'.

Het Afrikaans-praten gaat al een stuk beter. Je móét wel, als je voor de klas staat! Stage is superleuk! Ik heb graad 2 (groep 4). 17 kids! Ondeugende kinderen maar erg lief! Een paar kinderen hebben een Nederlandse pa of ma. En ze vinden het maar wat interessant, een Hollandse juf! Morgen ga ik ‘sjokoladekoek' met ze maken.

Het meest indrukwekkende van deze week was toch wel het opvangtehuis waar we woensdagavond heen zijn geweest: ‘Genade Plaas'. Elke week geeft men daar Bijbelstudie, en dit keer mochten wij mee. We zagen kinderen tot oude mensen; die niet meer thuis kunnen wonen of geen thuis hebben. 6 meiden in één slaapkamer en dat je hele jeugd! Bijna geen privacy en ze hebben al teveel meegemaakt. We merkten dat ze heel dankbaar waren dat ze zo'n goed thuis hebben. Anne had haar gitaar meegenomen en zodoende hebben we met de hele club gezongen. Dat vonden ze erg leuk. Bijzonder moment....

Tot over een paar weken!

Liefs van Jein

Voor de komende weken is mijn postadres nog steeds:

Jentje Withaar

Ciara Lodge

887 Louis Trichardtstreet

Rietfontein 0084

Pretoria

South-Africa

Gespot: Zeven meiden in een 'koekblik'!

Sinds enkele weken wordt Afrika onveilig gemaakt door een klein, rood koekblik(auto). Met z'n 7-en zitten we gezellig boven op elkaar in ons mooie, kleine Hyundai-tje. Dat levert nogal wat verbaasde gezichten op! Het kan hier allemaal! Het heeft even geduurd voor we de verkeersregels snapten. Gaat links voor, of is het toch rechts? Geen van beide, je gaat gewoon om de beurt. Wie het eerst komt, wie het eerst maalt.... Wel zo eerlijk! Woensdag werden we uitgenodigd door 2 meiden. Later bleek dat het ene meisje zonder rijbewijs reed! Niets van gemerkt. (we waren meer onder de indruk van haar mooie cabrio..)

's Ochtends om 7.20 moeten we al op de Dirk Postmaschool zijn. Om 13.30 zijn we vrij. Omdat we veel te laat naar bed gaan, zijn we 's ochtends ons bed niet uit te branden! Laten we het maar niet hebben over ochtendhumeur. Ja, we maken lange dagen en halen het maximale uit ons Afrika-avontuur!

Vrijdagmiddag hebben we de berg beklommen. Samen met onze gids Roelof. Hij vertelde dat een dag ervoor een gedeelte van de berg was afgebrand. Dat gebeurt elk jaar. Op sommige plekken rookte het nog wat na en voor de rest was een groot gedeelte zwart.

Na het bergbeklimmen gingen we braaien (op z'n Hollands). ‘Je legt toch geen hamburgers op de braai!? Echt wat voor die Hollanders hoor!' Braaien is ongeveer hetzelfde als aardappels eten in NL. Blijkbaar was het wel geslaagd want iedereen kwam even kijken wat er zo lekker rook(te).

We beginnen al wat aan het Afrikaanse leven te wennen. De mensen lopen hier 3x zo langzaam als in Nederland. Slof, slof, slof... Je zou er moe van worden!

Zondag na de kerk werden we uitgenodigd om te komen eten bij kennissen van Jikke. Daar was een oupa die in Nederland(Gramsbergen) heeft gewoond, ik heb zowaar dialect met hem gepraat, dat was heel grappig! Ook hebben we echte Afrikaanse mieliepap (maispap) en zebra-vlees gehad, smaakte goed! De mensen zijn hier zo gastvrij. Iedereen wil je naar huis brengen, uitnodigen voor koffie en eten. Je mag elk moment van de dag binnenvallen!

We hebben het supergezellig met z'n zevenen! Om de beurt eten koken, afwassen enz. (wat 'n structuur die PABO-ers ;) Ik ga er mee stoppen want ik ben aan de beurt om de koken. Er komen een paar meiden eten dus het moet op tijd klaar zijn. Nasi met kip, lekker!

Hieronder een link naar de foto's!

https://www.google.com/accounts/ServiceLogin?passive=true&go=true&continue=http://picasaweb.google.nl/lh/viewAlbum?uname%3D116543659851107918959%26aid%3D5513098523894746833&service=lh2

Ps. Wat leuk zeg om al jullie reacties te lezen! Ik zal trouwens mijn postadres nog even op de site zetten!

Bye bye!

X Jein

Ek is in Suid-Afrika!

Hallo allemaal!

Op het moment dat ik dit schrijf, zit ik op de veranda voor ons mooie huisje! Met uitzicht op het zwembad... Vandaag was het hier zo'n 26 graden. Terwijl wij het hier warm vinden, lopen de Afrikaners hier in vesten. Voor hen is het voorjaar! Pff...

Afgelopen woensdag(25-08) vlogen we om 16.15 richting Cairo (Egypte). Al snel hadden we 2 reismaatjes. Een moeder en zoon;vroeger hebben zij in Afrika gewoond,ze konden ons veel vertellen. Ook zij gingen naar Johannesburg dus tijdens de tussenstop hebben we met z'n allen cola gedronken. Na een baie oulike vlucht kwamen we om 7.21 aan in Johannesburg. Heb echt lekker geslapen in 't vliegtuig ;)

We werden opgehaald en om 9.30 waren we bij onze huisjes! Ziet er supermooi uit, het is gezellig en typisch Afrikaans ingericht; veel hout, riet en dierenprints. We hebben bijv. geen plafond in ons huisje. Ook is er geen deur in de badkamer! Ach, met een dun gordijntje redden we ons ook wel...

Verder hebben we een gigantisch mooi uitzicht op de Afrikaanse koppies (bergen). En de mensen zijn hier heel aardig en vooral relax!

's Ochtends word je wakker van blaffende honden, (nu nog) vreemde vogelgeluiden, de kerkklok en van mensen die al vroeg in de weer zijn. Om 18.00 is 't in een kwartier donker en om 21.00 is het bedtijd. Niet dat wij dan al braaf in bed liggen hoor...!

We hebben ook al boodschappen gedaan met ons rode autootje. Het is echt ‘omschakelen', dat links-rijden! Aan de linkerkant om een rotonde heen. Zelfs in de supermarkt lopen ze links.

Vanmiddag zijn we naar een groot koppie geweest! Auto op een helling geparkeerd... Mooie foto's gemaakt. Daarna zijn we gezellig uit eten geweest. Nog even genieten van ons ‘vakantiegevoel' en dan begint maandag de stage!

Groete van Jein!